අරලිය මල් යනු බෞද්ධාගමිකයින්ට විශේෂ වූ මල් වර්ගයක් ලෙස කිතුනුවන් අතර මතයක්......

. Monday, November 16, 2009
  • Agregar a Technorati
  • Agregar a Del.icio.us
  • Agregar a DiggIt!
  • Agregar a Yahoo!
  • Agregar a Google
  • Agregar a Meneame
  • Agregar a Furl
  • Agregar a Reddit
  • Agregar a Magnolia
  • Agregar a Blinklist
  • Agregar a Blogmarks

මෙතෙක් කතාව


මොන තරම් කාර්ය බහුව වුවත් දිනපතා දිව්‍ය පූජාව සිදු කිරීම මයිකල් පියතුමා වැරැද්දුවේම නැත. එසේම දේව මෙහෙයන් මෙරටට උචිත වන අයුරින් ලතින් භාෂාවෙන් නොව සිංහලයෙන්  කිරිම මයිකල් පියතුමාගේ සිරිත විණි. දේව මෙහෙයන් ඇතුළු ආගමික වතාවන් මෙරටට ගැලපෙන අයුරින් සකස් කිරීමද මයිකල් පියතුමා ආරම්භ කළේ මහනුවර දෙව් සත්හලේ සේවය කරමින් සිටි කාලයේ පටන්මය.

අරලිය මල් යනු බෞද්ධාගමිකයින්ට විශේෂ වූ මල් වර්ගයක් ලෙස කිතුනුවන් අතර මතයක් තිබුණි. එය ඉංග්‍රීසි භාෂාවෙන් Temple Flower යනුවෙන් හැදීන්වීම මීට එක් හේතුවක් විය හැක. කෙසේ හෝ අරලිය මල් පල්ලියේ පූජාවන් සඳහා නොගන්න සිරිතක් එම ආගමිකයින් තුළ විය. එහෙත් කිතුනු ආගම දේශීයකරණය කිරීම පිළිබඳව ප්‍රබල උත්සාහයක යෙදුනු මයිකල් පියතුමා අරලිය මල් පල්ලිය තුලට ගෙන යාමට පටන් ගත්තේය. "අරලිය මල අපේ සංකෘතියට සම්බන්ධ උතුම් පුෂ්පයක්. ඒක නිසා ඒක පන්සලට වගේම පල්ලියටත් යෝග්‍යයයි." පියතුමාගේ මතය විය.

එපමණක්ද නොවේ. ආගමික වත් පිළිවෙත් පූජකවරයින් පුරුදුව සිටියේ බටහිර සිරිතට අනුවම පාවහන්ද පැළඳ සිටින්නටය. එහෙත් මයිකල් පියතුමා එය තරයේ ප්‍රතික්ෂේප කළේය. අපේ සංස්කෘතියෙන් දැක්වෙන්නේ පූජනීය ස්ථානයක් තුලට ඇතුළු වීමේදි හිස් වැසුම් හා පාවහන් පැළදීම එක්තරා ආකාරයට අගෞරවයක් ලෙසය. ඒ බව මයිකල් පියතුමාද විශ්වාස කළේය. එහි සත්‍යයක් ඇති බව පිළිගත්තේය. ඒ නිසා දිව්‍ය පූජාවන් සඳහා සහභාගී වීමේදි මයිකල් පියතුමා කිසිවිටෙක පාවහන් පැළැන්දේ නැත. මේ සිරිත ඊය පසුව බොහෝ පූජකවරුද අනුගමනය කරන්නට වූහ. එහෙත් කිතුනු දහමෙ කෙසේ වුව කතෝලික දහමේ එන නියමයන් කඩ කරන පියතුමා දඩබ්බරයෙකු වශයෙන් ඇතැමෙකුට පෙනෙන්නට ඇත.

එසේම මේවා සුබසෙත් ගෙදර වාසයට එන්නටත් බොහෝ කාලයකට පෙර මයිකල් පියතුමා අනුගමනය කළ පිළිවෙත් විය.

------ 77 ------

0 comments: