මෙතෙක් කතාව
ඒ සඳහා පියතුමා වෙල්ලස්ස ප්‍රදේශයට මේ අත්වූ ඉරණම පිළිබදව විස්තර කැටි වූ "ඇයි ද වෙල්ලස්ස වැලපෙන්නේ" නැමැති නිශ්චල චිත්‍රපට "ස්ලයිඩ්ස්" දර්ශනයක් උපයෝගී කර ගත්තේය. ඊට අමතරව නොයෙකුත් භක්ති ගීත සංදර්ශන සහ තව්ත් රූප රාමුද යොදාගෙන තිබිණි. පොතපත කියවන්නට ගැමියන්ට වෙලාවක් නැත. එසේම ගොවිතැන් බත් කරගෙන එදා වේල සරිකරගන්නටම ඉර නැඟුනු මොහොතේ සිට බැස යන මොහොත දක්වා අපමණ සටනක යෙදෙන මොවුන් කියැවීම කෙරෙහි මඳකුදු උනන්දුවක් නොදක්වන බව පියතුමාට පැහැදිලි විය. එහෙත් ඒකාකාර දිවියකට උරුමකම් කියන මිනිසුන් ගමේ පෙන්වන කුමක් හෝ චිත්‍රපටයක් වැනි දෙයක් බලන්නට මහත් අභිරිචියකින් පැමිණෙනු ඇත. ඔවුන්ට අත්ව ඇති ඉරණම පැහැදිළි හේතු සාධක ඇතිව අවබෝධ කරවන්නට පියතුමා එවැනි ක්‍රම යොදා ගත්තේ එබැවිනි.
සුබසෙත් ගෙදර මයිකල් පියතුමා ගැන අළුකළවිට පමණක් නොව වෙල්ලස ප්‍රදේශයේම පතල වන්නට වැඩි කලක් ගත වූයේ නැත. පියතුමා සොයා නිරතුරුවම බාල මහළු භේදයකින් තොරවම විවිධ තරාතිරම්වල අය සුබසෙත් ගෙදරට ඇදෙන්නට වූහ. ලෙඩක් දුකක් කරදරයක් කියාගෙන, නැති බැරි කමක් කියාගෙන, කාගෙන් හෝ සිදුවූ අසාධාරණයක් ගැන කියාගෙන පමණක් නොව ඉහල අංශවලට යොමු කළ යුතු රාජකාරී ලිපියක් ලියවා ගන්නට පවා මිනිසුන් සොයා ආවේ පියතුමාවය.
උදේ පටන් රෑ වනතුරු මේ මිනිසුන් වෙනුවෙන්ම, ඔවුන්ගේ යහපත වෙනුවෙන්ම දුක් ගන්නා පියතුමාට කිසිදු විවේකයක් නොතිබිණි. එබැවින් පියතුමා බෙහෙවින් විඩාබරව සිටින මොහොතක ඔහු සොයා කුමක් හෝ දෙයක් කරවා ගන්නට එන කෙනෙකුව පසුව එන ලෙස දන්වා ආපසු යවන්නට සෝමදාස පෙළඹී තිබුණේ සැබැවින්ම පියතුමා කෙරෙහි උපන් දයාව හා අනුකම්පාව මතිනි.
"මොකක් හරි උපකාරයක් ඉල්ලගෙන එන අහිංසක මනුස්සයෙක්ව ආපසු යවන්න එපා සෝමදාස. ඒ මනුස්සයට මගේ ළඟට එන්න ඉඩ දෙන්න"
"සුවාමි උදේ ඉඳන් කිසිම විවේකයක් නැතිවම මහන්සි වෙනවා නේද? ඒකයි තව ටිකකින් එන්න කීවේ" සෝමදාස පැකිලෙමින් කීය.
ඊලඟ පිටුවට
0 comments:
Post a Comment