දූ දරුවන්ගේ උසස් අධ්‍යාපනය හමාර කරන විට ඔවුන්ගේ දෙමාපියෝ ණය බරින් මිරිකී හිඳිති......

මෙතෙක් කතාව


එසේම හැකි සෑම අවස්ථාවකම එහි වත් පිළිවෙත් ඉටු කෙරුනේද සිංහලයෙනි. පියතුමා තමන්ගේ ඒ කාර්යය දෙව්සත්හලට පමණක් සීමා කළේ නැත. අවට ක්‍රිස්තියානි ගම්වල තම සිසුන් සමඟ යමින් සිංහලයෙන් යාච්ඤා පවත්වන්නටද පටන් ගත්තේය.

පියතුමාගේ මේ වැඩ නොරිස්සු පිරිසක්ද මේ අතර විය. " මේ රට අවුරුදු දෙදාස් ගාණක් තිස්සේ බුද්ධාගමින් පෝෂණය වුණේ. මොන ආගමෙන් කිව්වත් කරන්නෙ යහපත ගැන. අපි කිතුනුවන් විදියට අගය කරන්න ඕනා ඒ යහපත ගැනයි. එහෙම නැතිව ආගම කියන්නේ ක්‍රිස්තියානි ආගම විතරක් නෙවෙයි. අපි හැම ආගමකටම ගරු කරන්න ඕනෙ."

පියතුමා හැම විටකම තමන්ගේ ක්‍රියාවන් පිළිබඳව කරනු ලැබෙන විවේචන වලදී එසේ පිළිතුරු දෙන්නට අමතක කළේ නැත.

නිරතුරු ගම් දනව්වල සැරිසරමින් මහජනයා හමුවෙන තරුණ මයිකල් පියතුමාට මෙරට තරුණ පරපුර විඳින පීඩාව හොඳින් අවබෝධ විණි. ඒ වන විට සිංහල භාෂාව මෙරට රාජ්‍ය භාෂාව වී තිබිණි. නිදහස් අධ්‍යාපනය ජනතාවට ලැබුණේ ඊටත් පෙර සිටමය. එසේ වුවද තරුණ තරුණියන්ගේ ප්‍රශ්නවලට කිසිදු පිළිතුරක් නැත. ඔවුන් අධ්‍යාපනය ලැබුවත් අධ්‍යාපනයට සරිලන රැකියා නොතිබිණි. දූ දරුවන්ගේ උසස් අධ්‍යාපනය හමාර කරන විට ඔවුන්ගේ දෙමාපියෝ ණය බරින් මිරිකී හිඳිති. මෙය මෙරට බොහෝ විටම දැකිය හැකි වූ පොදු තත්වයයි. රට සකස් වී තිබුණේ දේශපාලඥයන් ඇතුළු ධනපතියන්ට සරිලන අයුරින් මිස පොදු ජනතාවට යහපත් වන ආකාරයට නොවේ. උගත් දරුවන්ට රැකියා නොමැතිව වසර ගණන් ගත වෙද්දී ඔවුන්ට උගන්වන්නට අපමණ දුක් විඳි දෙමාපියෝ ණය බරින්ම පීඩිතව අසරණව මිය යති. ඊට කිසිඳු විසඳුමක් නැත. ඒ වනවිට මෙරටට නිදහස ලැබී වසර විස්සක්ද ඉකුත්ව ගොස් තිබුණත් ඒ දක්වාමත් මේ රටේ තරුණ පරපුර පීඩා විඳි පොදු ගැටළුව වූයේ එයයි. එම පීඩාවෙහි උච්චතම අවස්ථාව වූයේ 1971 කැරැල්ලයි. එම කැරැල්ල හේතුවෙන් එවකට මෙරට පැවති සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනියගේ නායකත්වයෙන් යුතු සමඟි පෙරමුණ රජය විසින් අමු අමුවේ මරාදමන ලද තරුණ තරුණියන්ගේ සංඛ්‍යාව නිලවශයෙන් දහතුන්දහසක් වුවද, නිල නොවන වාර්තාවලට අනුව එය ඊට වඩා බෙහෙවින්ම වැඩි බව පැවසේ.

------ 33 ------

ඊලඟ පිටුවට