මම පැරිසියට නොයමි. ඌව වෙල්ලස්ස්ට ගොස් ජනතාවට සේවය කරමි......

මෙතෙක් කතාව


මයිකල් පියතුමා එහි සිටියදි ඔහුගේ සිසුන්ට මිනිසුන්ගේ ප්‍රශ්න ගැන, ඔවුන්ට සේවය කළ යුතු ආකාරය ආදිය පැහැදිලිව වටහා දුන්නේය. එහෙත් මෙවන් නව ආකල්ප හේතුවෙන් එතුමාට එහි දොර වැසිනි. එපමණක් නොව නිල සභාවෙහිද තහංචි පැනවී ඇත. එහෙත් ලියෝ නානායක්කාර බිෂොප්තුමා මයිකල් පියතුමාගේ පිළිවෙත් බෙහෙවින් අගය කළා සේම, ඔහු හා නිරතුරු එකට එකතු වී වැඩ කළේය.

  මේ වනවිට ලියෝ නානායක්කාර බිෂොප්තුමාට දෙව්සත්හලේ පුහුණුව ලබන තමන්ගේ සිසුන් එයින් ඉවත් කරගෙන වෙනමම පූජක පුහුණු හලක් ඇරඹීමේ අවශ්‍යතාවය ඇතිවී තිබිණි. සිසුන් මිනිසුන්ගේ ප්‍රශ්න වලින් දුරස් කරමින් විදේශීය සිතිවිලිවලින් ඔවුන්ගේ මනස් පුරවන දෙව්සත්හලේ පුහුණු කටයුතු පිළිබඳව ලියෝ නානායක්කාර බිෂොප්තුමා තුළ කිසිදු පැහැදීමක් නොවිණි.

මෙ අනුව බදුල්ල ප්‍රදේශයේ නව පූජක පුහුණු හලක් ඇරඹීමට අදහස් කළ බිෂොප්තුමා එම කටයුත්ත මෙහෙයවීම භාරගන්න ලෙස මයිකල් පියතුමාගෙන් ඉල්ලා සිටියේය.

මේ වන විට මයිකල් පියතුමාට පමණක් නොව  නානායක්කාර බිෂොප්තුමාටත් නිල සභාවෙන් එල්ල වී තිබුනේ මහත් විරෝධයකි. එය කොතෙක් වැඩි දියුණු වී පැවතියේද කිවහොත් රෝමය තෙක්ම දිග්ගැස්සී තිබිණි. මෙ ඒ දෙදෙනාම දැන සිටියහ. එබැවින් මෙවන් තත්වයක් මත  ලියෝ නානායක්කාර බිෂොප්තුමා ගේ කාර්යය කෙතරම් අවංක හා අව්‍යාජ වුවද කොතෙක් කල් එය සාර්ථකව කරගෙන යා හැකිද යන්න ගැටළුවකි.

මයිකල් පියතුමා මේ පිළිබඳව කල්පනා කළේය. රාත්‍රි කිහිපයක් ම යාච්ඥාවෙහි යෙදුනේය.

අවසානයේ ඔහු දෙවියන්ගේ හඬට කන් දුන්නේය. මම පැරිසියට නොයමි. ඌව වෙල්ලස්ස්ට ගොස් ජනතාවට සේවය කරමි.

පැරිස් විශ්ව විද්‍යාලයෙන් හිමිවූ කථිකාචාර්ය පදවිය ප්‍රතික්ෂේප කොට රදගුරු  ලියෝ නානායක්කාරගේ උපදෙස් මත මයිකල් පියතුමා බණ්ඩාරවෙල "සේවක සෙවන" නමැති පූජකවරුන් පුහුණු කරවන ආයතනයෙහි ආචාර්ය පදවිය භාර ගත්තේය. ඒ 1975 වසරය.

------ 39 ------

ඊලඟ පිටුවට