අපෙන් වෙච්ච ඒ වරදට වන්දි ගෙවන්නයි මම යන්නේ......

මෙතෙක් කතාව


මෙතරම් වියලි නිසරු කතරක් බවට පත්ව තිබුණ මේ ප්‍රදේශය බුත්තලය. බුත්තල යනු වෙල්ලස ප්‍රදේශයයි. වෙල්ලස යන නම සැදුනේ අතීතයේ වෙල් ලක්ෂයක් තිබූ නිසා බව කියැවේ.

පුරාණ ලංකාව සහලින් ස්වයංපෝෂිත වූයේ මේ වියලි කලාපය නිසාය. එහෙත් 1505 න් පසු පැවති විදේශ ආක්‍රමණ නිසා අපේ රටේ මේ සෞභාග්‍ය තත්වය බිඳ වැටිණි. ඊට පසු තේ, රබර්, ආදී
වශයෙන් වතු වගාවන් ආරම්භ වීමත් සමඟම වී ගොවිතැන පාළු විණි.

අපේම මිනිසුන් විදේශ රටවලින් ලැබෙන දේ කන්නටත් ඔවුන්ගේ කුලී වැඩ කරන්නටත් පුරුදු වීමෙන් මේ තාක් පුරුදු වී සිටි කෘෂිකාර්මික ජීවන රටාව මිනිසුන්ගෙන් ඈත් විය. කුඹුරු පුරන් විණි.

මේ ආකාරයට අපේ රටේ සව්ස්කෘතිය මෙන්ම ආර්ථික තත්වයත් අධි වේගයකින් පිරිහී යද්දී මෙරට ආක්‍රමණය කළ විදේශිකයින් ඔවුන්ගේ ආගම වූ ක්‍රිස්තියානි ආගම මේ රටේ ප්‍රචලිත කිරීමෙහි යෙදුණි. උසස් නිලතල රැකියා බලාපොරොත්තු වූ අය කතෝලික ආගම දැඩි වුවමනාවකින් යුතුව වැළඳ ගත්හ. කතෝලික පාසල් බිහිවුණි. වැදගත් ක්‍රිස්තියානි ඉහල පංතියකුත්, නූගත් පීඩිත පංතියකුත් ඒ අනුව බිහිවිය. සමාජය තුළ පංති භේදය ඇති වූයේ මේ අනුවය. පංති භේදය තුල වූයේ ඇති නැති පරතරයයි. මේ සියල්ලෙහි වගකිව යුත්තෝ යටත් විජිතවාදීහුය.

"අපෙන් වෙච්ච ඒ වරදට වන්දි ගෙවන්නයි මම යන්නේ." මයිකල් පියතුමා අළුකළවිට අභිනිෂ්ක්‍රමණය කිරීමේදි පැවසුවේ එසේය. තමාද ක්‍රිස්තියානිකාරයෙකු වුවද ආගම ප්‍රචලිත කිරීමට යටත් විජිතවාදීන් මෙරටට කළ අපරාධය පියතුමා කෙසේවත්ම රිස්සුවේ නැත.

බෑගයක් අතින් ගෙන ජාතික ඇඳුමකින් සැරසුණු කිසියම් ආගන්තුකයෙකු තමා ගේ ඉදිරිපිට වල ගොඩැලි සහිත ගුරු පාරේ ඉදිරියට එනු, පෙර කී කෙසඟ කාන්තාව දැඩි වුවමනාවකින් යුතුව බලා සිටියාය. ඔහු කවුද? කවුරුන් වුවත් ආගන්තුකයෙකි. මේ දිළිඳු ගම් පියසට මෙබඳු අමුත්තෙකු පැමිණෙනු දැකීමත් අසීරුය.

ඇය පිල් කණ්ඩියෙන් නැඟිට මිඳුලට බැස අව්වෙන්ද වද විඳින දෙනෙත එක් අත්ලකින් මුවා කරගෙන තව දුරටත් හොඳ හැටි බැලුවාය.

------ 47 ------

ඊලඟ පිටුවට