මෙතෙක් කතාව
ගමේ වෙද ආතා වෙත ගොස් පියතුමා මේ පිළිබඳව දැන ගන්නටද වෙහෙසුනේය. මෙහි ප්‍රතිඵලයක් වශයෙන් සුබසෙත් ගෙදර පිහිටි ඉඩමේ එක් පැත්තක් මුළුමනින්ම ඖෂධ පැලෑටි වැවීම සඳහා වෙන් කළේය. එහි තවත් පැත්තක එළවළු වගා කෙරිනි. රසායන ද්‍රව්‍ය මුසු නොකොට ස්වභාවික පොහොර ආශ්‍රයෙන් උනන්දුවෙන් වවා හදන එළවළු හොඳින් වැවෙමින් පැවතියේය. ඉඩමේ පලතුරු ගස්ද විය. ඉන් එක් ගස්ලබු ගසක් නම් කළ පියතුමා "මේකෙ ගස්ලබු කවුරුවත් කඩාගන්න එපා. මේක කුරුල්ලන්, ලේනුන් වගේ සත්තුන් වෙනුවෙන් හැදුවේ. උන්ට බඩකට පුරා කාලා යන්න මේ ගහේ ගස්ලබු ටික ඉතිරි කරන්නැයි" අනෙක් අයගෙන් කාරුණිකව ඉල්ලා සිටියේය.
වරක් මේ ප්‍රදේශයේ වම්බටු වගාවට රෝගයක් වැළඳිනි. මේ පිළිබඳව ගොවීන් දැනුවත් කිරීමේ වැඩසටහනක් පළාතේ කෘෂිකර්ම නිලධාරීන්ගේ ප්‍රධානත්වයෙන් ප්‍රදේශයේ එක්තරා ස්ථානයක පැවැත්වෙන බවට ගසා තිබූ දැන්වීම් පියතුමාද දිටීය.
මෙ රෝගය පියතුමාගේ වම්බටු වගාවටද වැළදී තිබුණෙන් මෙම වැඩසටහන සඳහා සහභාගී වී ඒ පිළිබඳව දැනුවත් වන්නට පියතුමා තීරණය කළේය.
නියමිත දිනයේ පියතුමා එම වැඩසටහන පැවැත්වෙන පාසලට ගියේය. ඔහු සැරසී සිටියේ සුපුරුදු පරිදි සරම හා කමිසයෙනි. ප්‍රදේශයේ ගොවීන්ගෙන් අසුන් පිරී තිබිණි. ඉදිරිපස වූ ප්‍රභූවරුන්ගේ අසුන් සමහරක් හිස්ව තිබුණද පියතුමා ගොවීන් වාඩිවී සිටි අසුන් වලම පසුපසින් හිස්ව තිබූ බංකුවක වාඩි වී දැඩි වුවමනාවකින් එම වැඩසටහනට අවධානය යොමු කර ගෙන සිටියේය.
වැඩි වෙලාවක් ගියේ නැත. ඉදිරිපස අසුනක වාඩිවී හුන් පළාතේ ප්‍රභූවරයෙක් කෘෂිකර්ම නිලධාරියකු වෙත ළංවී කුමක්දෝ කොඳුරනු පෙනිණි. දෙබැම ඉහලට නගාගෙන නළල රැළි කරගත් එම කෘෂිකර්ම නිලධාරියා වහාම සිය අසුනෙන් නැඟිට්ටේය.
"මං ආරාධනා කරනවා පිටිපස්සේ වාඩි වෙලා ඉන්න අපගේ උගත් මහා ප්‍රාඥයකු වන මයිකල් පියතුමාට මේ ඉදිරිපසින් ඇවිත් වාඩිවෙන්න කියලා.
වැඩි වෙලාවක් ගියේ නැත......
.
Friday, October 30, 2009
------ 52 ------
0 comments:
Post a Comment